Po wielkim sukcesie na Gali otwarcia XXII Dni Polskich, przypomnijmy rozmowę z zespołem "Das kleine Wien Trio"

Fortepian plus dwoje skrzypiec. I świetny kontakt z publicznością. Kokoszewski, Stolarczyk i Obstarczyk - czyli Das Kleine Wien Trio. Grają ze sobą od lat. Stanowią wyjątkową konstelację gwiazd, która ma duże szanse zabłyśnięcia na firmamencie artystycznego nieba. Łączy ich wiele: młodość, przyjaźń, piwo "Żywiec", Bielsko-Biała oraz Wiedeń. Ich nowo wydana płyta "Das Kleine Wien Trio 1" to najnowsza karta wizytowa ich możliwości muzycznych.

Jaki rodzaj muzyki gracie?
- Jacek Obstarczyk: Sztuka, którą wykonujemy wymaga od nas odnalezienia się praktycznie w każdym gatunku muzycznym. Oczywiście mamy swoje ulubione style jak np. tango argentyńskie, ale równie chętnie sięgamy do muzyki klasycznej, jazzu oraz różnych gatunków związanych z folklorem całego świata. Dla mnie jako aranżera liczy się bezgraniczna wyobraźnia, pozwalająca na łączenie nawet najbardziej odległych gatunków w jedną, spójną całość.

Kiedy powstał zespół, w jaki sposób się spotkaliście?
-Jacek Stolarczyk: Krzyś i ja znamy się od dzieciństwa. Razem uczęszczaliśmy do tej samej szkoły muzycznej w Bielsku-Białej.
-Krzysztof Kokoszewski: Jacek Obstarczyk dołączył do naszej klasy w 2001 r. W niedługim czasie odkryliśmy, że wiele nas łączy. Wspólne zainteresowania, podobny temperament, no i przede wszystkim tak samo wielka miłość do muzyki.
-Jacek Obstarczyk: Na początku grywaliśmy na przerwach szkolnych cokolwiek wpadło nam do głowy. Potem zacząłem przenosić nasze pomysły na papier, tworząc pierwsze aranżacje. Po kilku latach wspólnego muzykowania wiedzieliśmy już na pewno, że chcemy, aby było to naszą pracą. W 2008 r. przyjęliśmy nazwę Das Kleine Wien Trio.
-Krzysztof Kokoszewski: Myślę, że właśnie ta wieloletnia przyjaźń jest bazą do tworzenia zgranego zespołu.

Skąd nazwa zespołu?
-Jacek Stolarczyk: Nasze rodzinne miasto Bielsko-Biała nazywane jest małym Wiedniem. Dziś mamy to szczęście, że możemy studiować, koncertować właśnie w Wiedniu.
-Krzysztof Kokoszewski: Poprzez naszą nazwę zwracamy uwagę na miejsce, w którym obecnie toczy się nasze życie, ale również na miasto, z którego pochodzimy.

Wasi muzyczni idole? Czy tylko muzyki klasycznej?
-Krzysztof Kokoszewski: Absolutnie nie! Dla mnie każdy rodzaj muzyki jest inspirujący.
-Jacek Obstarczyk: Ja jako aranżer czerpię inspirację z każdego rodzaju muzyki, bo tylko dzięki temu można uzyskać różnorodność repertuaru, o której wspominałem już wcześniej.
-Jacek Stolarczyk: Trudno jest wskazać konkretnych idoli. Jeśli artysta jest wielki to nieważne czy nazywa się Henryk Wieniawski i tworzy muzykę klasyczną, czy jest królem popu jak Michael Jackson.

Czy macie jakieś wspólne zainteresowania oprócz muzyki?
-Jacek Obstarczyk: Jesteśmy przyjaciółmi od lat i mamy mnóstwo różnych, wspólnych zainteresowań.
-Krzysztof Kokoszewski: Po pracy spotykamy się i rozmawiamy o wszystkim pijąc naszego ulubionego Żywca.
-Jacek Obstarczyk: Godzinami możemy gadać o polityce, sporcie, wszelkich problemach życiowych...
-Krzysztof Kokoszewski: I o dziewczynach!

Jakie macie plany zawodowe?
-Krzysztof Kokoszewski: Naszym głównym celem jest ukończenie studiów.
-Jacek Obstarczyk: A później zobaczymy jak się wszystko ułoży.
-Jacek Stolarczyk: Ale na pewno chcemy kontynuować naszą współpracę w trio.

Wasza największa „wpadka" i Wasz największy dotychczasowy sukces?
-Jacek Stolarczyk: Posiadamy szczególną umiejętność unikania wpadek, więc nie możemy się żadną pochwalić.
-Jacek Obstarczyk: Jeśli chodzi o sukces to moim zdaniem największym osiągnięciem jest to, że w ogóle się poznaliśmy.
-Krzysztof Kokoszewski: No i oczywiście płyta, którą udało się wydać.

Gdzie chcielibyście widzieć się za lat 10?
-Krzysztof Kokoszewski: Na największych salach koncertowych świata oczywiście.
-Jacek Obstarczyk: Bylebyśmy mogli nadal wspólnie tworzyć muzykę.
-Jacek Stolarczyk: Najważniejsze, aby być na scenie, bo na niej najlepiej się czujemy.

Jak wam się żyje i studiuje w Wiedniu?
-Krzysztof Kokoszewski: Wiedeń jest znaczącym ośrodkiem kultury europejskiej. My jako młodzi adepci sztuki nie mogliśmy lepiej trafić. Miasto jest wspaniałe i przyjazne dla środowiska muzycznego, co nam daje wiele możliwości rozwoju oraz kształtowania się w kierunku artysty muzyka.

Rozmawiała Patrycja Brzoza, Polonika nr 178, listopad 2009