Społeczeństwo

Każdy z emigrantów, których spotykamy na parkingach, przed sklepami czy na stacjach metra w Wiedniu z pismem „Augustyn”, ma swoją indywidualną historię, która mniej lub bardziej chwyta za serce.

Historia tej niecodziennej znajomości – licząc w latach – nie jest może zbyt długa, z pewnością jednak obfituje w zadziwiające przypadki i nieoczekiwane sploty zdarzeń. Zresztą od jednego z nich się zaczęła...

Co sobotę w samym centrum Wiednia na Naschmarktcie - najsłynniejszym wiedeńskim targu, odbywa się największy w stolicy Flohmarkt, czyli pchli targ, na którym można kupić wszystko: przysłowiowe mydło i powidło.

Bożena z małego miasteczka pod Wiedniem zapłaciła w sumie dziesięć tysięcy euro. Elżbieta, mieszkająca w Polsce, na Lubelszczyźnie, dwa razy więcej.

Opieka nad seniorami to jeden z tych zawodów, w których nasi rodacy pracują w Austrii najczęściej. Jest on popularny zwłaszcza wśród kobiet, ale zdarza się również spotkać pana opiekuna.

To określenie nie jest przesadzone, a statystyki dotyczące problemu eurosieroctwa nie są przejaskrawione.

Na pytania związane z psychologicznym aspektem emigracji odpowiadają dr Izabela Horodecki i dr Monika Much, od wielu lat pracujące w Wiedniu jako psycholożki psychoterapeutki.

Włosy miała długie i jasne. Oczy niebieskie, szeroko otwarte, ciekawe świata. Promieniowała blaskiem.

Problem podwójnej jakości produktów spożywczych czy chemicznych w Unii Europejskiej jest obecny od wielu lat.

Coraz więcej osób decyduje się na reemigrację. Polska jest bowiem coraz lepiej postrzegana przez osoby, które kiedyś w poszukiwaniu lepszego życia opuściły ojczyznę.