Jesteśmy się z żoną w trakcie rozwodu. Mamy dwoje dzieci w wieku 5 i 11 lat. Dzieci zostaną u żony. Ile alimentów będę musiał płacić na dzieci miesięcznie?

– Wysokość alimentów zależy do dwóch czynników: wieku dzieci oraz Pana zarobków, które stanowią podstawę do ich naliczenia. Co do pierwszego czynnika, to prawo austriackie przewiduje stawki procentowe, które wzrastają z wiekiem dziecka. Wygląda to następująco: dzieci od 0 do 6 lat – 16%, od 6 do 10 lat – 18%, od 10 do 15 lat – 20%, a dzieci powyżej 15 lat – 22%. Jeśli płaci Pan na więcej niż jedno dziecko, jak w tym przypadku, to stawka procentowa zmniejsza się o 1–2 % za każde dziecko. Konkretnie wyglądałoby to następująco: na 5-letnie dziecko –14% (16% minus 2%), natomiast na 11-letnie – 18% (20% minus 2%). Jeśli płaci Pan jeszcze innym osobom alimenty, np. dzieciom lub żonie z pierwszego małżeństwa, wtedy to zobowiązanie również powoduje zmniejszenie stawek procentowych w aktualnym przypadku.
Procenty naliczane są od rocznych zarobków netto i dzielone przez 12 (Monatszwölftel), a zatem brane są pod uwagę całoroczne zarobki, łącznie z Weihnachtsgeld i Urlaubsgeld. Wliczane są również dodatki za nadgodziny lub ciężką pracę. Natomiast dodatki, które stanowią zwrot za poniesione koszty, jak koszty przejazdu (Reisekosten), są brane pod uwagę tylko w połowie ich wysokości lub w ogóle nie są uwzględniane. Suma zarobków rocznych (netto) dzielona jest przez 12 i to stanowi podstawę wymiaru alimentów. Uwaga: jeśli matka dzieci pobiera zasiłek rodzinny (Familienbeihilfe), to wtedy wysokość alimentów zostanie zmniejszona. Wysokość alimentów można wyliczyć na stronie internetowej: http://www.jugendwohlfahrt.at/unterhaltsrechner.php

Mój mąż dostał wyrok karny w wysokości trzech lat (bez odroczenia). Siedzi już od ponad roku. Od kiedy może ubiegać się o wcześniejsze zwolnienie i jakie są tego warunki?
– Warunkowe i jednocześnie wcześniejsze zwolnienie z więzienia możliwe jest najwcześniej po odsiedzeniu połowy kary, minimum jednak trzy miesiące. Wyjątkowo, jeśli przestępstwo popełnione zostało przed ukończeniem 21. roku życia, to wystarczy odsiedzenie minimum jednego miesiąca. W tym celu należy złożyć wniosek w tym sądzie, w którego okręgu leży dane więzienie. Zanim zostanie podjęta decyzja, skazany ma prawo do przedstawienia sądowi swoich argumentów. Zwolnienie warunkowe następuje zawsze przy jednoczesnym wymierzeniu okresu próbnego lub nałożeniu innych warunków, takich jak np. udział w terapii odwykowej lub terapii antyagresywnej. Niewypełnienie tych warunków lub recydywa powodują cofnięcie warunkowego zwolnienia i skazany musi odsiedzieć resztę wymierzonej kary. Warunkowe zwolnienie po odsiedzeniu połowy kary przyznawane jest raczej rzadko, większe szanse są po odsiedzeniu dwóch trzecich kary. Dalszym warunkiem jest oczywiście wzorowe zachowanie w zakładzie karnym oraz brak obaw ze strony sądu, że przestępstwo może się po zwolnieniu powtórzyć. W konkretnym przypadku można ubiegać się o warunkowe zwolnienie już po odsiedzeniu 18 miesięcy. Większe szanse będą jednak dopiero po odbyciu 24 miesięcy w zakładzie karnym.

Od dwóch miesięcy pracuję w niewielkim wymiarze zatrudnienia jako kelnerka (Geringfügig beschäftigt) i zarabiam 380 euro miesięcznie. Ostatnio musiałam iść do lekarza, ale powiedziano mi, że nie jestem ubezpieczona. Czy pracodawca nie musi mnie ubezpieczyć w kasie chorych?
– W przypadku zatrudnienia poniżej stawki 405,88 euro miesięcznie (stan za rok 2015) pracodawca zobowiązany jest do zameldowania pracownika w kasie chorych, jednak tylko w celu ubezpieczenia pracownika od wypadku przy pracy (Unfallversicherung). Pracodawca natomiast nie jest zobowiązany do zdrowotnego ubezpieczenia pracownika (Krankenversicherung) lub w kasie emerytalnej (Pensionsversicherung). Taki pracownik też nie jest ubezpieczony na wypadek bezrobocia (Arbeitslosenversicherung). W tym przypadku należy więc samemu ubezpieczyć się zdrowotnie. Składka miesięczna wynosi aktualnie 57,30 euro za ubezpieczenie zdrowotne i emerytalne. Tylko w tym przypadku ma się prawo do zasiłku chorobowego (Krankengeld) lub zasiłku porodowego (Wochengeld). Koszty tego ubezpieczenia ponosi pracownik.

Chciałam niedawno wsiąść z moim psem do autobusu publicznego w Wiedniu. Pies był na smyczy. Kierowca niestety nie pozwolił mi wejścia do autobusu przed założeniem psu kagańca. Ze względu na fakt, że nie miałam przy sobie kagańca, musiałam iść z psem pieszo. Czy wolno zabronić mi przejazdu z psem bez kagańca?
– Niestety w konkretnym przypadku kierowca autobusu miał rację. Wiedeńskie przepisy dotyczące posiadania zwierząt (Wiener Tierhaltegesetz) przewidują w publicznych środkach komunikacji obowiązki trzymania psa na smyczy, jak i założenia mu kagańca (Par. 5 odc. 4 Wr. Tierhaltegesetz). Przy tej okazji warto też zauważyć, że obowiązek dodatkowego założenia psu kagańca obowiązuje nie tylko w samym środku lokomocji, ale już na danej stacji/peronie, gdzie znajdują się inni pasażerowie, jak i w innych miejscach publicznych, np. restauracjach i centrach handlowych. Jeśli właściciel psa z tego obowiązku się nie wywiąże, to może nie tylko zostać wyproszony z danego środka lokomocji lub restauracji, ale też grozi mu dodatkowa grzywna pieniężna do wysokości maksymalnie 3500 euro.

Aleksandra T. Fux