Nadziei w chwilach zwątpienia, odwagi przy podejmowaniu trudnych decyzji, miłości, która czyni cuda.

Niech ten czas odrodzenia przywróci w Was wszystko to, co dobre i piękne.

Niech dom będzie zawsze ostoją spokoju, a na stole nigdy nie zabraknie chleba.

Niech Wielkanoc jednoczy i wzmacnia całą rodzinę, a każdy dzień niesie ze sobą to, co najcenniejsze: zdrowie, miłość i poczucie bezpieczeństwa.

W 1365 roku Świętosław z Wilkowa zapisał w Graduale Plocensis pierwszą znaną wielkanocną pieśń w języku polskim.

Z pokolenia na pokolenie niosła radość Zmartwychwstania, a dziś i nam przypomina o nadziei, która nie gaśnie:

Krystus zmartwychwstał je,

Ludu przykład dał je,

Eż nam z martwych wstaci,

Z Bogiem krolowaci. Kyrie eleison.

Niech echo tej najstarszej polskiej pieśni wielkanocnej rozbrzmiewa i dziś — jak obietnica życia, które zwycięża.